Babam Mazhar Çene'nin Benimle Paylaştığı Bir Anı

Rahmetli Babam bizim okumamız için çok emek harcamıştır. Hayatının büyük bölümünü mesleği gereği farklı ilçelerde şantiyelerde çalışarak kazanmıştır. Şantiyelerde çalışmış ve ülkesine hizmet etmiştir. Çoğu kişinin ben buraya gitmem dediği yerlerde barajları tamamlamıştır.

Ömrü boyunca Pek çok baraj ve şalt sahasında çalışmıştır. O zamanlar biz servislerle okula gittiğimiz zamanlarda onun bize anlattığı bu anıyı unutmuyorum hiç.

İlk okulu Erkalkan köyünde okuduktan sonra köyde orta okul olmadığı için ilçeye gitmesi gerekmiş. Fakat o zaman ne araba ne servis hiç bir olanak yok. Pazar gecesi Annesi Hümeyra yolcu edermiş. Erkalkan köyünde 3 öğrenci yola çıkarlar.

Sonra diğer köylerde de öğrencileri toplaya toplaya Çemişgezek'e  (20 km) yürüyerek giderlermiş. Bugün ki düzgün yollarla 4,5 saatte yürünen yol o zaman dere tepeyle 6 saat kadar sürermiş...

Bu anısını bize pek çok kez biz of pof ettiğimizde anlatırdı. Hafta içi öğrencilerle bir evde kalırmış. Eve bir teyze gelip bakar çocuklara destek olurmuş.


Allah rahmet eylesin...